என்ன அப்பா இவர் ?

பள்ளி முடிந்த பிறகு தினமும் நான் பள்ளிக்கு வர வேண்டும், தான் விளையாடுவதை அம்மா பார்க்க வேண்டும் அல்லது பயிற்சியில் ஈடுபட்டிருக்கும்போது இடையிடையே என்னைப் பார்த்து புன்னகைக்க வேண்டும் என்பது மகளின் விருப்பம், என் விருப்பமும்கூட.

இப்படித்தான் மற்ற அம்மாக்களின் வருகையும் இருந்திருக்குமோ !

தினமும் ஆஜராவதால் பெரும்பாலும் எல்லா பெற்றோரையும் ஒருவருக்கொருவர் தெரிந்திருக்க வாய்ப்பிருக்கும்.

இதெல்லாம் உயர்நிலைப் பள்ளிவரைதான். அதன்பிறகு என்றாவது ஒருநாள் போவதோடு சரி. இதில் என் பெண்ணிற்கு மிகுந்த வருத்தம் உண்டு.

வழக்கம்போல அன்றும் மாலை நான்கு மணியளவில் மகள் படிக்கும் பள்ளியின் விளையாட்டு மைதானத்தை நோக்கி நடையைக் கட்டினேன்.

விளையாட்டு முடியும் தருவாயில் அங்கு புதிதாக ஒரு அம்மா வருகை த‌ந்தார். இன்றுதான் அவரைப் பார்க்கிறேன்.

பார்த்த மாத்திரத்திலேயே அவ‌ங்க 'தமிழ்' என நானும், நான் 'தமிழ்' என அவங்களும் தெரிந்துகொண்டோம்.

புன்னகைக்கிடையில் "நீங்க இலங்கைத் தமிழரா? என்றார்.

எனக்குள் கொஞ்சம் சிரிப்பு, ""ஹைய்யோ, எப்படீங்க கண்டு பிடிச்சீங்க ? " என்றேன்.

"இ ..ல்....ல, பார்த் .... தாலே  தெரியு ... மில்ல, அ ... தா .... ன்" என்று இழுத்தார்.

பிறகு " அங்கு நீங்க எந்த ஊர் ?" என்றார்.

அவர் சொன்ன இலங்கையை சுத்தமாக மறந்துவிட்டு, "பண்ருட்டிக்குப் பக்கத்துல ஒரு சின்ன்ன்ன கிராமம்" என்றேன்.

"ஓ, அங்குகூட ஒரு பண்ருட்டி இருக்கா என்ன‌?" என்றார் ஆச்சரியமாக.

"நீங்கவேற, நம்ம ஊரைத்தான் சொல்றேன்" என்றேன் நான். முதல் சந்திப்பிலேயே ரொம்பவே நெருங்கிவிட்டோம்.

"அப்புறம் ஏங்க நீங்க எங்கிட்ட பொய் சொன்னீங்க ? " என்றார்.

நீங்களே சொல்லுங்க, மேலே நான் ஏதாவது பொய் சொன்னேனான்னு !!

'நான் நல்ல பிள்ளையாக்கும், பொய்யெல்லாம் சொல்லமாட்டேன்' என்பது பாவம் அவருக்கு எப்படித் தெரியும் ?

"நாங்க இந்தியாவுல‌ருந்து சமீபமாத்தான் இங்கு வந்தோம். ஒரு வாரமாத்தான் என் பையன் பள்ளிக்கு வந்துட்டிருக்கான், இருங்க அவனைக் காட்டுறேன் " என்று கூட்டத்தில் த‌ன் பையனைத் தேடினார்.

"அப்படின்னா நீங்க 'சாய்'யோட அம்மாவா?", என்றேன். அவருக்கு வேலை வைக்க வேண்டாமே என்ற நல்ல எண்ணத்தில் !

"ஆ .... மா ..... ம், சாய் எம் பையன்தான். அவ‌ன உங்களுக்கெப்படித் தெரியும் ?" என்றார் சிறிது சந்தேகத்துடன்.

'மறுபடியும் இவள் நம்மைக் குழப்புகிறாளோ' என்றுகூட அவர் குழம்பியிருக்கலாம்.

விளையாட்டின் இடையில் சிறிது ஓய்வாக இருக்கும் பிள்ளைகள்,  அமைதியாக,  வட்டமாக‌ உட்கார்ந்து நகைச்சுவைத் துணுக்குகளோ அல்லது அவரவ‌ருக்கு விருப்பமான பாடலையோ பாடி நேரத்தை இனிமையாக்க முயல்வர். சில பிள்ளைகள் வீட்டுப்பாடம் எழுதிக்கொண்டிருப்பர்.

அப்படித்தான் சென்ற வாரத்தில் ஒருநாள் அவர்களின் மத்தியில் இருந்து 'தீ தீ தீ ஜக ஜோதி ஜோதி ஜோதி' என்ற பாடல் பறந்து வந்தது.

"ஹ்ம் !! யாரது ? " என திரும்பிப் பார்த்தால் நல்ல நிறத்தில், சிரித்த முகத்துடன், அழகான குண்டு பையன் ஒருவன்தான் இந்தப் பாடலைப் பாடி, ஆடிக்கொண்டிருந்தான்.

'பெற்றோரிடமிருந்தும் ஆசிரியரிடமிருந்தும் கொஞ்சமே கொஞ்சம் சிறப்பு கவனம் தேவைப்படும் குட்டிப்பையன் அவன்' என்பதை பார்த்த மாத்திரத்திலேயே புரிந்துகொண்டேன். அவனது கள்ளங்கபடமற்ற, குழந்தைத்தனமான சிரிப்பு அதை சொல்லியது.

பிறகு பையனை விசாரித்து பெயர் தெரிந்துகொண்ட கதையைக்கூறி, "இப்படித்தான் எனக்கு அவனைத் தெரியும். அவனும் புதுசு, நீங்களும் இப்போதான் வந்திருக்கீங்கன்னு வேற‌  சொல்றீங்க, அதனாலதான் கேட்டேன்  " என்றேன் நான் ................ (தொடரும் ).
                                             ~ ~ ~ ~ ~  இடைவேளை  ~ ~ ~ ~ ~

////////////'ஹ் ஹும் ? .... பதிவுக்கும், பதிவின் தலைப்புக்கும் சம்மந்தமே இல்லையே, பதிவில் அப்பா கேரக்டரையே காணோமே' //////// _____ இது நீங்க‌.

///////////  "ஒருசில‌ படங்களில் ஓரிரு நிமிடங்களே வந்தாலும் சிலர் அந்த கேரக்டராகவே மாறி மனதில் பதிந்துவிடுவார்களே, அப்படித்தான் இந்த அப்பாவும், பதிவின் தொடர்ச்சியின் கடைசியில் அவரை அழைத்து வருகிறேனே ! " /////////  _______  இது நான் .
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~