நினைத்தது ஒன்று, கேட்ட‌து வேறு !

எனக்கு எப்போதும் ஊர் பெயர்களின்மேல் ஒருவித‌ ஈர்ப்பு உண்டு. அது கொஞ்சம் வித்தியாசமாக இருந்தால் போதும் அதை நாட்குறிப்பில் எழுதி வைக்கும் பழக்கம் ஒன்று என்னிடமுண்டு.

இதற்கு காரணமில்லாமலில்லை. எங்கள் ஊர் பக்கம் ஏதாவது ஒரு பெயருடன் 'பேட்டை' அல்லது 'குப்பம்' அல்லது 'பாளையம்' என சேர்த்தால் போதும், ஒரு ஊரின் பெயர் வந்துவிடும்.

இட நெருக்கடியால் சிலர் ஊருக்கு வெளியில் வந்து வீடு கட்டினால் அந்த இடம் 'புதுகுப்பம்' அல்லது 'திடீர்குப்பம்' என பெயரெடுத்துவிடும். இது மாதிரி ஒவ்வொரு ஊருக்கும் ஒரு கிளை ஊர் தோன்றிவிடும். கொஞ்சம் போரடிக்கத்தான் செய்தது.

ஒரு சமயம் திருவண்ணாமலை பக்கம் போகும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. அங்கு திருவண்ணாமலையைச் சுற்றிலும்  'தாங்கல்' என முடியும் ஊர்கள் நிறைய இருந்தன. எனக்கு அது வித்தியாசமாக இருந்தது.

எந்தப் பேருந்திலாவது அதுபோல் முடியும் ஊர் பெயர்கள் இருந்தால் வழக்கம்போல் எழுதி வைத்துக்கொள்வேன். உடன் பயணிக்கும் தோழிகளையும் உண்டுஇல்லை என்று பண்ணிவிடுவேன். இரண்டொருமுறை பெங்களூர் போனபோதும் அப்படியே.

இதுபோல் இன்னமும் நிறைய பெயர்களை சேமித்திருக்கலாம்தான். ஆனால் அப்போது அதைத்தாண்டி போகும் வாய்ப்பெல்லாம் எனக்குக் கிட்டவில்லை.

முதன்முறையாக அமெரிக்கா வந்தபோது நாங்கள் இருந்த ஊரைத் தவிர சான்ஃப்ரான்சிஸ்கோ மட்டுமே கேள்விப்பட்டிருந்தேன்.

ஒன்று தங்கப்போகும் ஊர், மற்றொன்று விமானம் எங்களை இறக்கி விடும் ஊர். மற்றபடி கேள்விப்பட்டிருந்த‌ ஊர்களான‌ சிகாகோ, நியூயார்க், பாஸ்டன் போன்றவை எங்கேஏஏயோ இருந்தன.

ஒரு சீனியர் தோழி, " இங்கே வெளில எங்கேயும் போனீங்களா சித்ரா ?  எங்கெங்க போனீங்க‌ ?" என்றார்.

"இதுவரை உள்ளூர் மட்டுமே, இங்குள்ள‌ தெருக்களின் பெயர்கள்கூட மனதில் பதிய மாட்டிங்கிது, அடுத்த வாரம்தான் சான்ஃப்ரான்சிஸ்கோ போறோம்" என்றேன்.

"போகப்போக சரியாகிடும் சித்ரா . இங்குள்ள ஊர்களின் பெயர்கள்கூட‌ அழகா இருக்கும். இப்ப சொல்லு, 'மௌண்டன் வியூ' நல்லாருக்கா?"  என்று தூபம் போட்டார்.

"ஹை, சூப்பரா இருக்கே, இன்னும் ஏதாவது பேர் தெரிஞ்சா சொல்லுங்க", என்றேன்.

"'ரெட் வுட் சிட்டி, மென்லோ பார்க் ' இது எப்படி இருக்கு?" என்றார். என்ன அழகான பெயர்க‌ள்.

இதுவரை பூனையாய் பதுங்கியிருந்த மனம் இப்போது புலியாய் சீறிப் பாய்ந்தது.

வழக்கம்போல தெரு, ஊர் பெயர்களை அறியும் ஆவலில் வீட்டிலிருந்த ஊர், மாவட்டம், வட்டம் போன்றவற்றின் வரைபடங்களை வைத்துக்கொண்டு தேடலானேன். ஒவ்வொரு ஊரின் பெயரும் என்னைக் கவர்ந்தன.

தெரு பெயர்கள், ஊர் பெயர்களில் எல்லாம் ஒட்டு மொத்த ஐரோப்பிய நாடுகளின் தாக்கம் இருந்தது. ஆங்கிலப் பெயராக இருந்தால் சிரமமில்லை. கொஞ்சம் மெனக்கெட்டால் நினைவில் வைத்துக்கொள்ளலாம். ஆனால் ஸ்பெயின், இத்தாலி, ஜெர்மன், கிரீஸ் பெயர்களாக இருந்தால் ஏகத்துக்கும் சிரமமாய் இருந்தது.

நம் ஊரில் யாராவது ஒரு தலைவரின் பெயரிலோ அல்லது அங்குள்ள கோயிலின் பெயரிலோதானே தெருக்கள் இருக்கும்! ஆனால் இங்கு ஊரின் பெயரிலேயும், மாநிலத்தின் பெயரிலேயும் தெருக்கள் இருந்தது வித்தியாசமாக இருந்தது.

உதாரணத்திற்கு Fremont Ave, California Dr என்பன தெருக்களின் பெயர்கள்.

இப்போது ஒருவாறாகத் தேறிவிட்டேன். சுத்துப்பட்டு 18 பட்டியைப் பற்றி அந்நேரம் ஒரு தேர்வு வைத்திருந்தால் முழு மதிப்பெண்கள் வாங்கியிருப்பேன்.

எப்படியும் ஊருக்குப் போனதும் எல்லோரும் "எங்கு இருந்தீங்க, நீங்க இருந்த ஊர் பிடிச்சுதா?, பக்கத்துல இருக்கும் ஊர்களைப் பற்றி சொல்லேன்", என்று கேட்கும்போழுது தட்டுத் தடுமாறாமல், பட்டென சொல்லிவிட வேண்டும் என்பதில் தீவிரமாக இருந்தேன்.

சில மாதங்கள் கழித்து ஊருக்கும் போனேன். நலன் விசாரித்தவர்கள் எல்லோரிடமிருந்தும் என்னை நோக்கிப் பாய்ந்து வந்த கேள்விக் கணைகளோ,                               
                             " நியூயார்க் போனியா? நயாகரா பார்த்தியா?" !!!!!!!