எங்க ஸ்கூல், எங்க டீச்சர் !!

                                                                   படம் உதவி:கூகுள்

சென்ற வாரம் வியாழக்கிழமை(04/24/14) மதியம் 1:50 க்கெல்லாம் தயாராக இருந்தேன், எப்படியும் 1:51க்கு மகளிடமிருந்து ஃபோன் வருமென்று. ஆம், கல்லூரிக்கு போனபிறகு முதன்முதலாக அன்றுதான் அவளுக்குப் பிடித்த music வகுப்புக்கு போயிருக்கிறாள்.

புது இடம், புது சூழல் ....... சாப்பாடு உட்பட அனைத்தும் புதிது. நேரம் ஒத்து வராததால் முதல் இரண்டு quarter ரிலும் flute வகுப்பில் சேர முடியவில்லை. சூழ்நிலையை ஓரளவுக்கு சமாளிக்கக் கற்றுக்கொண்ட பிறகு முதல் flute class அன்றுதான் !

வாரத்தில் ஒருநாள் வியாழன் அன்று 1:00 முதல் 1:50 வரை ம்யூஸிக் வகுப்பு. முடிந்ததுமே 10 நிமிட இடைவேளையில் அடுத்த‌ வகுப்புக்குப் போக ...... இல்லையில்லை ஓட வேண்டும். ஒவ்வொரு கட்டிடமும் ஒவ்வொரு இடத்தில் !

முதல்நாள் ம்யூஸிக் வகுப்பு முடிந்தவுடன் என்னக் கூப்பிடுவாள் என்பது எனக்குத் தெரியும். அதனால் ஏற்கனவே அவளிடம் சொல்லி வைத்திருந்தேன், எல்லா வகுப்புகளும் முடிந்த பிறகுதான் என்னை அழைக்க வேண்டுமென்று.  இருந்தாலும் ம்யூஸிக் வகுப்பாயிற்றே ! உடனே கூப்பிடுவாள் என்றுதான் காத்திருந்தேன்.

நினைத்த மாதிரியே அழைப்பும் வந்தது.

"அம்மா,யூ நோ வாட்? " என்றாள் உற்சாகத்துடன்.

"எங்க புது ம்யூஸிக் டீச்சரைப் பற்றி உனக்கொரு சர்ப்ரைஸ், என்னன்னு சொல்லு பார்க்கலாம்" என்றாள் அதே உற்சாகத்துடன்.

ம்யூஸிக் டீச்சரைப் பற்றிய சர்ப்ரைஸ் என்றால் ........ ?

அவர் என்னுடைய வகுப்புத் தோழியாக இருந்திருக்கவும் சான்ஸ் இல்லை. நான் அவரது ஆசிரியையாகவோ அல்லது அவர் எனக்கு ஆசிரியையாகவோ இருந்திருக்கவும் சான்ஸேஏஏஏ இல்லை . ஏனென்றால் நான் ம்யூஸிக் வகுப்புக்கே போனதில்லை. விருப்பம் இருந்திருந்தாலும் வசதி வாய்ப்புகள் வாய்த்திருக்க வேண்டுமே !

"நேரமாகுது பாரு, நீயே சொல்லிடு" என்றேன்.

அவளும் ஓடிக்கொண்டே, "அம்மா, அவங்க எங்க 'ஹைஸ்கூல்'ல படிச்சாங்களாம்மா" என்றாள்.

"ஓ, அப்படியா ! எப்போ ?" என்றேன்.

"80 களில் படித்தார்களாம், நாங்க ரெண்டு பேரும் எங்க ஸ்கூலைப் பற்றி நிறைய பேசினோம், சரிம்மா, நேரமாயிடுச்சு, மீதி விஷயத்தை ஈவ்னிங் வந்து சொல்கிறேனே "  என்றாள் சந்தோஷமாக !

நானும் அவள் சந்தோஷத்தில் பங்குகொண்டு ஆர்வமுடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

நாம் எல்லோருமே உறவுகளைத் தாண்டி சில விஷயங்களில், சிலவற்றில் உரிமை கொண்டாடத்தான் செய்கிறோம். அவற்றுள் நாம் படித்த பள்ளியும், நம்முடைய ஆசிரியரும் முதலிடம் பெறுவர்.

எத்தனை வருடங்களானாலும் 'எங்க ஸ்கூல், எங்க டீச்சர், எங்க க்ளாஸ் ரூம், எங்க காலேஜ்' என்றுதான் சொல்லுவோம்.

எங்கோ ஒரு மூலையில் இருந்து இங்கு வந்து, தான் படித்த இந்த ஊர் பள்ளியை மகள்  'எங்க ஸ்கூல்'  என்றதும் 'எவ்வளவு உரிமையுடன் சொல்கிறாள்' என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

பிறகு வீட்டுக்காரருக்கு மெஸேஜ் அனுப்பினேன், " நம்ம‌ பாப்பா ஸ்கூல்ல படிச்சவங்கதானாம், அவங்க ம்யூஸிக் டீச்சர்" என்று.

அட, இப்போது நான்கூட எங்க(!) பாப்பு படித்த‌ பள்ளியை உரிமை கொண்டாட ஆரம்பித்துவிட்டேனே !!